קוראים לי רונית, אני גרה בצפון ישראל.
בדיוק כמוכם גם אני רוצה שלום,
בדיוק כמוכם גם אני רוצה שיהיה לכולנו טוב.
רציתי שתדעו שכאן בישראל, יש עוד הרבה אנשים כמוני, אוהבי שלום, שרוצים שכולנו נוכל לחיות חיים טובים ובטוחים.
אני כל כך מצטערת (אין מילים לתאר) על המלחמה הזו.
ואני יודעת שאנחנו יכולים לחיות ביחד, אחרת, בשלום, בטוב, שכנים טובים.
אני מקווה שנוכל בקרוב לשבת ביחד, לשתות ביחד, לבכות ביחד ולצחוק ביחד, כמו ששכנים עושים.
אני מקווה שתמצאו עמוק עמוק בלב, את המקום המיוחד הזה, שיודע שכולנו אנשים, כולנו עם לב אחד.
יש לי חבר מוסלמי, קוראים לו מאזן, שאמר לי לפני כמה ימים, בזמן המלחמה:
את יודעת, כולנו ( יהודים, מוסלמים, נוצרים) שותים את אותם המים.
כולנו קיבלנו מהנביאים שלנו את התורה, ממש אותה תורה.
רק נתנו לנו אותה בכוס אחרת.
היהודים שותים את המים בכוס כחולה- אז חושבים לפעמים שהמים כחולים.
המוסלמים שותים את המים בכוס ירוקה, אז חושבים לפעמים שהמים ירוקים.
הנוצרים שותים את המים בכוס אדומה, אז חושבים שהמים אדומים.
אבל אם נסתכל על המים: הם ללא צבע.
אנחנו שותים את אותם מים!
ואנחנו נחליט מה יהיה הצבע שלהם.
ואני אמרתי לו: אני מקווה שהצבע של המים יהיה צבע של אהבה.
באהבה,
רונית

اسمي رونيت وانا اسكن في شمال اسرائيل.
مثلكم تماما انا اريد ان يعم السلام.
أود أن تعلموا انه هنا في اسرائيل, كثيرون مثلي يحبون السلام ويودون أن نعيش كلنا حياة امنة وهنيئة.
اني اسفة من اجل هذه الحرب. واعلم انه بوسعنا ان نعيش سوية بسلام.
اني اتامل ان نستطيع قريبا ان نجلس معا, نشرب معا, نبكي معا ونضحك معا كجيران طيبين.
لدي صديق مسلم اسمه مازن قال لي اثناء الحرب: اتعلم, كلنا (يهود, مسلمين ومسيحيين) نشرب من الماء نفسها. كلنا حصلنا على التوراة نفسها من انبيائنا. اليهود تشرب الماء من كأس زرقاء فيعتقدون ان المياه زرقاء. المسلمون يشربونها من كاس خضراء فيعتقدونها خضراء والمسيحيون يشربونها من كأس حمراء فيعتقدونها حمراء. ولكن اذا نظرنا الى المياه فانها شفافة من دون لون, نحن نشرب من المياه نفسها!! ونحن نقرر ماذا سيكون لونها. فقلت له انني اتأمل أن يكون لون المياه لون المحبة والسلام.
مع حبي
رونيت