סאלאם, שמי ליאת וכואב לי הלב.. יום יום אני מבכה את המציאות האכזרית שמבקרת במחוזותינו בימים כאלה אני פוגשת את היאוש ומייחלת לשמחה בלב
אני רוצה שתדעו שאני רוצה שיהיה לכם רק טוב, שתקומו בבוקר ותחייכו, שכולנו נקום בבוקר ונחייך שיפסקו השנאה וחוסר האמון וימלאו את מקומם חמלה, קבלה הדדית אמונה ויום אחד אהבה ושכנות טובה אני רוצה שיהיה לכם אוכל בשפע, שתהיה לכם נוחות, שיהיו לכם חלומות ללמוד ולהתפתח ולא לשנוא ולהרוג אני יודעת שזה יקח זמן, אני יודעת שכל פעם שאנחנו מתנגשים אנחנו הולכים כמה צעדים אחורה אני רוצה שתדעו שאני לא שונאת, כל יום מחדש אני בוחרת באהבה.
אני מפחדת עלינו, מפחדת על הלב שהולך ונאטם כי כל כך כואב לו, אני מתחננת ומתפללת שנמצא את המקום להשאיר את הלב פתוח ונכניס אליו חמלה כלפי האחר אני מתפללת שלא ניתן ל"מנהיגים" שלנו לקבוע בשבילנו, שלא ניתן לאנשים שבוחרים בשנאה ופחד להשפיע עלינו שנדע לראות את הטוב בכל אחד ואחת כי כולנו אחד, ילדים של אותה בריאת עולם שלא מבדילה בין גזע לאום ודת אני מתפללת שתדעו לדרוש מהמנהיגים שלכם להשקיע בכלכלה שלכם, בתשתיות ובחינוך - חינוך להקשבה סובלנות וקבלה ולא לשנאה אנחנו יכולים להשפיע, כל אחד ואחד מאיתנו והבחירות שהוא או היא עושים. האם אנחנו בוחרים בשנאה או באהבה? אני מקווה שיום אחד נמצא את הדרך לחיות ביחד בשלום ובהרמוניה אני מאחלת לכם שלא תדעו עוד צער ליאת רמון
السلام عليكم, اسمي ليئات وقلبي يتألم.. كل يوم ابكي للواقع القاسي الذي "ترور" في منطقتنا. في هذه الايام التقي باليأس, واتمنى ان يعود الفرح الى القلوب. أحب ان تعرفوا جميعكم اني اريد ان تكونوا بخير, ان تستيقظوا بالصباح مبتسمين, ان نستيقظ كلنا مبتسمين, ان ينتهوا الكراهية وعدم الثقة, وان يحل محلهم الشفقة, القبول المتبادل, وبأحد الايام الحب وحسن الجيران ايضا. أريد ان يكون طعامكم بوفرة, ان تعيشوا براحة, ان تحلموا بالدراسة والتطور وليس بالكواهية والقتل. اعرف انه سيأخد وقتا, اعرف انه كل مرة نتصادم نخطوعدة الخطوات الى الوراء. احب ان تعرفوا اني لا اكره, ان كل يوم اختار بالحب من جديد.
اخاف علينا, على القلب الذي ينسد لكثرة الالم, ابتهل واصلي ان نستطيع ان نبقيه مفتوحا وان ندخل اليه شفقة للاخر. اصلي الا نسمح ل "زعمائنا" ان يقرر مستقبلنا, الا نسمح الناس الذين يختارون الكراهية والخوف ان يؤثر علينا, اتمنى ان تعرف كيف نرى الخير في كل واحد وواحدة, لان كلنا واحد, كلنا اطفال خلق واحد, الذي لا يميز العرق, الوطنية والدين. اصلي ان تعرفوا ان تطلب من زعمائكم ان يستثمر في اقتصادكم, في البنية التحتية وفي التعليم – تعليم من اجل الانصات, التسامح والقبول, ليس الكراهية. في وسع كل واحد منا ان نؤثر, بواسطة الاختيارات التي نعملها. هل نختار الكراهية ام الحب؟
امل ان نجد, في احد الايام, الطريق للعيش معا بسلام وانسجام. اتمنى الا تعيشوا الحزن ثانبة.
ليئات ريمون مرحبا,